Dzieci przedwcześnie utracone są jak witraże pogrążone w ciemności, jak witraże, których nie zdążyły rozświetlić promienie słońca, którym nie dane było zaistnieć w jego blasku (Renata Kleszcz-Szczyrba). Strata nienarodzonego dziecka jest dla rodziców i rodziny niewyobrażalną tragedią. Jak dalej żyć? Jak radzić sobie z bólem i tęsknotą? Jak powinni zachowywać się w takiej chwili bliscy?
Na te i inne pytania odpowiadała w ubiegły piątek nasza parafianka, pani Renata Kleszcz-Szczyrba, podczas spotkania promującego jej książkę „Witraże w ciemności, czyli o przedwczesnej śmierci dziecka. Książka niosąca światło”. Ta niezwykła publikacja koncentruje się na stracie dziecka poczętego w wyniku poronień, przedwczesnych porodów, czy porodów martwych. Ma pomóc tak boleśnie doświadczonym rodzicom przeżyć najtrudniejsze chwile po stracie dziecka. Jest też swego rodzaju przewodnikiem, w którym autorka w rzeczowy sposób przedstawia m.in. aspekt medyczny, psychologiczny, socjologiczny czy nawet teologiczny śmierci dzieci, które nie doczekały promieni słońca…
